........මා දුටු නිදහස............

පෙලක් සැදිගෙන පෙරට ආ පුතු
කලක් මවකගේ පොඩි පුතු උනා
මවට ඉන්නට බිමක් දිනනට
අසිපතක් ගෙන යුද බිම වෙත ගියා

බිමක් ලෙස නොව මවක් ලෙස
දැයේ දු පුතුන් නුඹ වදිනවා
මද්දුම පොඩි විරු දුන් හිසින් නෙව
අරගලේ අප පෙරටම ගෙනා

පාපිසින කොට සුද්දගේ කොඩි බිම හෙලා
සිවුරක් දරාගෙන හිමි සිංහයෙකු සේ නද කලා
තෙළිතුඩක් ගෙන හිමි ඔබ ලියු කවි පද
තවමත් සිංහ විරුවන් මුවගින් මුමුනනා

දෙපැත්තක් කැපෙනා අසිපතක් දරනට
සිංහ ලේ බල ගත දරදඬු කලා
සතුරගේ පිටුපසින් නොව ඉදිරියෙන් ගොස්මයි
මියැදුනේ වෙඩි පපුතුල සිර කරන්

යුද බිමක් අද නැත ලේයින් මේ බිම තෙත්වනා
ලේ හෙලු විරුවන් පුදනෙමි මගේ හිස බිමටම නමා
ලේ මලින් සැදි මල් වඩමක් තබමි විරු හැම සිහියට නගා
ඔබ හැම නිසයි මෙලෙසට අප හැට හතරක් සමරනා

නිදහස නිදහස අපි ලැබුව දිනය

පසු උනා එහි සමරු දිනය
එය සමරන්නට මට නිදහසක් නැති හැටි
අමතර පන්තියක් එදිනටම යෙදුනු  හැටි

පෙරදින නිදහස දිනු විරුවන්
එය ලැබුවේ ලේයින් සටන් වදිමින්
මටත් හිමි හෙට නිදහසක් වෙනුවෙන්
සටන් වැදුනා මම පංති නොගොසින්
පර සුද්දා ගෙන ආ ඉගෙනුම නොතිබුනාට
රැක ගත්තා මුත්තන් රට ස්ව්‍යංපෝෂිත කොට
මට ජොබක් නැති උනොත් හෙට පෝසතකු වන්නට 
අමුඩයක් ගසා බසිමි කුඹුරට රටම අස්වද්දන්නට