දයාබර කැකුළු මල

නියඟයෙන් පිරුණු පස් පිඩෙන්

උපත ලද ශාකයේ කිණිති අග 

සැඟව ඇති කැකුළ

නුඹ නූපන් හෙට දිනට

පෙමි බදින වස්සානයට

නූඹ රුවින් විකසිත වන තෙක්

දනීද මඟ බලන බව

එනමුදු බොලදීයේ,

ඉඩෝර බිම සනහාලන

පෙමිබර වස්සානයට

රුදුරු උනොත් අනෝරාවක්ව 

සිහින් පෙති ගිලිහේවී

නූඹ ඉකිබිඳ හමාවි

කඳුළු පිස සනසන්නට

කිසිවෙකුදු නොම ඒවි

ඉදින් මා කැකුළියේ වටහා ගනින්

මේ කටුක යථාර්තය

පිබිදියන් හෙට දිනේ 

වැසි බිදේ වාරුවෙන්

දුක සතුට විඳගන්න 

තිරසාර අධිටනින්.....