Pages

Wednesday, May 30, 2012

.........ජිවිතයක බර...............




නිවසක බර
දෑතට ගත් විට
මතකයි තවමත්
උණු ලෝකඩ
රුදුරුව ගිය හැටි

තැලෙනා තරමට මුවහත්
වූවද තල
ජීවිතයක් එලෙසම වෙනවද?

රත් කර කර
තැළුවාවු ජීවිතයක
බර පැන දරනට
නොහැකිය කිසිවෙකු හට

නැගෙනට දිරි
නැති විට සිත වෙත
මතකයි සවියක්
වී ආහැටි
‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍
මිතුරිය නුඹ නොසිටිය නමි ළඟ
තනි අතකට ජිවිතයක්
හිමිකමි නොකියනු ඇත

8 comments:

  1. ලස්සන අර්ථවත් කවියක් :)

    ReplyDelete
  2. ලස්සනයි!! වෙනස් , අර්ථවත් සිතුවිල්ලක්!!!

    ReplyDelete
  3. ඇත්ත තමයි බන්.....ලස්සනට ලියලා තියෙනවා

    ReplyDelete
  4. ලස්සනයි..

    ReplyDelete
  5. නියමයි මචං ජිංජියෝ..

    ReplyDelete
  6. හේම්...

    ජිවිතය බෙදාගන්ට

    සොඳුරුරිය ලඟ සිටිවිට

    සුන්දර බව වැඩිවන අරුමයැක මහතැ....!!!

    ReplyDelete